Επίσης οι σημειώσεις σας θα είναι χρήσιμες όταν μιλάτε με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας,

τους δασκάλους του παιδιού σας και με τους ειδικούς που εμπλέκονται στην εκπαίδευσή του.

2.Ακούστε το παιδί σας.

Τι λέει (ή δεν λέει) για τη συμπεριφορά του και πώς αυτό τον κάνει να αισθάνεται; 

Τι λέει για τις στρατηγικές που τον βοηθούν;

Προσπαθήστε να καταλάβει τι το παιδί σας εκφράζει όταν ενεργεί ή όταν αποφεύγει καταστάσεις ή εργασίες.

3.Ορίστε χρονοδιαγράμματα και επιμείνετε σε αυτά. 

Αν το παιδί σας δεν μπορεί να τα σχεδιάσει, μπορείτε αρχικά να το κάνετε εσείς. 

Δημιουργείστε εβδομαδιαία προγράμματα με εικόνες για τα μικρά παιδιά και σύντομες, απλές προτάσεις για τα μεγαλύτερα. 

Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια και σιγουριά στη ρουτίνα.

4.Βοηθήστε το να μάθει την οργάνωση.

Δοκιμάστε δοχεία αποθήκευσης, συρτάρια και ντουλάπια. 

Το παιδί σας θα ξέρει ακριβώς που πρέπει να βάλει τα πράγματά του. 

Διδάξτε στο παιδί σας να χρησιμοποιεί λίστες ελέγχου και βοηθήστε το να σπάσει τα καθήκοντα σε μικρότερα, πιο εύχρηστα βήματα.

5.Αναπτύξτε ένα σύστημα υπενθυμίσεων. 

Επινοήστε ένα σύστημα για να υπενθυμίζετε στο παιδί σας τι πρέπει να γίνει και ποια είναι η κατάλληλη συμπεριφορά. 

Συνήθως βοηθούν ένα χέρι στον ώμο, ένα δάχτυλο στα χείλη, λίγες λέξεις-κλειδιά ή ένας ήχος κινητού τηλεφώνου.

6.Δώστε επαίνους.

Όταν είστε κουρασμένοι και απογοητευμένοι, είναι εύκολο να γίνετε επικριτικοί. 

Θυμηθείτε να επαινείτε το παιδί σας όταν παρατηρήσετε κάποια επιθυμητή συμπεριφορά

Ο έπαινος για την προσπάθεια και τα επίτευγμα του, μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να αισθανθεί αγάπη και υποστήριξη. 

Μπορεί να του δώσει την αυτοπεποίθηση και το κίνητρο για να δοκιμάσει νέα πράγματα.

7.Να είστε συνεπείς. 

Οι κανόνες, τα οφέλη και οι συνέπειες θα πρέπει να παραμένουν πάντα τα ίδια και να είναι σταθερά.

Μόνο έτσι το παιδί με ΔΕΠΥ μπορεί να τα κατανοήσει και να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του σύμφωνα με αυτά.